Ergernis #2: Geen barcode

Op de valreep, net voor een nieuwe week ingaat, wil ik nog de wekelijkse ergernis met u delen.

In een doorsnee supermarkt in Vlaanderen liggen pakweg 80.000 verschillende produkten. Van potjes kersenyahourt over schoensmeer tot diepgevroren zalmfilet. Om het leven van de inkoopdienst en de caissière eenvoudiger te maken, hebben al die produkten een barcode. Of beter, bijna alle produkten. Want op een of andere manier sluipt er toch altijd weer een item in de rekken dat ofwel geen code heeft, of waarvan de streepjescombinatie niet in de computer zit.

Zo'n codeloos item aan de kassa is als een wagen met pech op de aansluiting van de E314 met de E40 in Bertem. Het creëert in enkele seconden tijd chaos, monsterfiles en haalt het slechtste in de mens naar boven. Gelukkig komt het zelden voor. Helaas telkens als ik ga winkelen! Ik ken het scenario ondertussen uit het hoofd. Alles gaat goed en de juffrouw achter de kassa glijdt de winkelwaar voorbij de scannar aan een tempo dat respect afdwingt. Het kleine schermpje voor haar neus kan de stroom aan barcodes nauwelijks bijhouden. Tot plots het aanhoudend gebiep van de machine stopt. Dat ene potje Oriëntaalse nootjes, het enige produkt waarvan het thuisfront zei: 'al de rest mag je vergeten, maar DAT moet ik hebben', net dát product doet weerbarstig. Je hoopt nog even dat de verpakking scheef zit en de barcode daardoor niet zichtbaar is, maar diep vanbinnen weet je al hoe laat het is: tijd voor een item zonder barcode.

De rest van het verhaal is u wellicht bekend. De kassameid roept via de intercom mijnheer X of mevrouw Y op voor 'een prijsinlichting'. Die medewerker moet dan blijkbaar van thuis komen want het duurt eeuwen voor hij/zij opdaagt om dan weer razendsnel te verdwijnen, op zoek naar de juiste prijs.

Ik wil, pardon, ik EIS dat de beunhaas die de barcode vergat in te geven een tatoeage op z'n voorhoofd krijgt ingebrand met de bewuste code en vervolgens de komende 10 jaar van z'n loopbaan aan de ingang van de winkel met een groot bord postvat: 'Ik ben de schuldige'!