St.Gishlain (EBSG)

Ik heb vandaag de eerste luchthaven op mijn eerder gepost verlanglijstje aangedaan: St. Gishlain (EBSG). Op de kop 50 mijl van Antwerpen dus net ver genoeg om als cross country bestemming in het logboek te kunnen. Mijn uitgestippelde route brengt me van Antwerpen over Willebroek, zo naar het radiobaken van Affligem (AFI) om dan zuidwestelijk verder te cruisen via Liedekerke, Ninove, Edingen, recht op Bergen (Mons) af. St. Gishlain is een voorstadje, vlak bij de Franse grens. Ik fax voor alle veiligheid een vluchtplan naar Belgocontrol omdat ik zowel vertikaal als horizontaal pal tegen de controlezone van Brussel Nationaal vlieg. Het is kalm in Antwerpen en om 11u05 stijg ik op van een baan 29. Ik moet strikt 1300 voet aanhouden en niet van m’n koers afwijken. Aan mijn linkerkant ligt namelijk de CTR van Zaventem en boven mijn hoofd begint de TMA van onze nationale luchthaven.

De verkeersleider van Antwerpen zet me over op de frequentie van Brussels Information, waar het - zoals te verwachten – erg druk is. Een keer voorbij Edingen gaat de moeilijkheidsgraad nog wat hoger. Links van mij schuift een verboden gebied voorbij (ik vermoed het S.H.A.P.E. hoofdkwartier in de bossen boven Bergen) en rechts de militaire luchthaven van Chièvres. Ik mag geen van beiden overvliegen maar de koers die ik heb uitgestippeld zou me perfect door de smalle corridor ertussen moeten leiden (zie kaartje). Op zo’n moment is het GPS-scherm voor mijn neus een erg geruststellend zicht. De mens van Brussels Info ziet me op zijn radar en roept op.
BRUS INFO: "Are you are aware of the Restricted zone to your left and the military base on the right?"
IK: "Yes sir, my course should avoid them both. "
BRUS INFO: "Very well, proceed on this heading and you will be fine. "

Meteen daarna is het al tijd voor de landing in St.Gishlain. De baan hier is relatief kort (640 meter) dus goed opletten dat je niet te hoog binnen komt. De wind speelt me weer even parten maar ik krijg het toestel zonder problemen aan de grond en heb nog ruim asfalt over merk ik. Weinig te zien in EBSG. Naast de runway enkele hangars waar wat piloten aan hun toestel sleutelen en natuurlijk de obligate kantine. Een trap aan de buitenkant leidt je naar een soort ‘toren’ waar je het landingsgeld kan betalen en de laatste weerberichten kan checken. Wat drinken en een broodje eten en ik kan er weer tegen.

Bij het terugvliegen is het nog drukker geworden in de lucht. De verkeersleiders van Brussels Information proberen alles in goede banen te leiden. Die mannen en vrouwen, ergens in de kelders van Zaventem voor hun radarscherm, blijken van goudwaarde voor al die recreatieve vliegers. Ook voor mij. Ik krijg twee waarschuwingen voor vliegtuigen die erg dicht in mijn buurt zitten, de eerste keer zelfs minder dan een mijl op dezelfde hoogte. Ik tuur de leegte in, maar zie de kleine Piper pas als hij onder mij voorbij schiet. En in de buurt van het kleine veld van Geraardsbergen richt de controller zich weer tot mij: “N9920U, be advised, there is a lot of traffic on your left side at Geraardsbergen. At least three aircraft. Have a sharp lookout!”.
Ook andere piloten worden vaak uit de penarie geholpen nog voor ze erin zitten. Ook al mogen de Info-mensen officieel geen instructies geven (dit is ongecontroleerd gebied), toch zetten ze talloze keren kleine foutjes van anderen recht. Zo zijn twee Duitse piloten blijkbaar nietsvermoedend de TMA van Luik ingevlogen.
BRUS INFO: "D-ABCD, are you aware you are inside the Liege TMA now? "
D-ABCD: (stilte) "oeps!"
BRUS INFO: "May I suggest you fly heading 240 and descent to 2000 feet?"
D-ABCD: "Yes sir!"
Aan de andere kant van het land vliegt een toestel het Franse luchtruim in, recht op een verboden zone. En de Fransen zijn daar zeer strikt over.
BRUS INFO: “OO-ABC, you have left my airspace and on this course, you will enter a forbidden zone in about 2 minutes. I advise you to contact Lille Approach on 129.85.”

Ikzelf zie de kronkelende Schelde alweer opduiken, de grens van Antwerpen CTR. Op de torenfrequentie is het rustig. Ik hoor een nieuwe, onbekende stem in mijn hoofdtelefoon. De stem van een man die weinig woorden nodig heeft duidelijk te maken wat hij van me verwacht.
TOWER: “N20U, after WISKEY, direct left base 29, report final, number one”
Vrij vertaald: na het invliegpunt WISKEY mag je zelf uitvlooien hoe je wil landen op baan 29. Je bent de eerste (en voorlopig enige) in het circuit.

Alles samen 1.4 uur motortijd in mijn logboek. En die mag ik bovendien bijschrijven in de kolom ‘Cross Country > 50 Nm’. Op dit soort vluchten wil ik de volgende keer wel veel hoger vliegen (minimum 3000 voet). Nadeel: je zit pal in de TMA van Brussel, tussen de grote jongens en je moet permanent contact houden met een echte controller. Die laten je om verkeerstechnische redenen soms een omwegje maken. Voordelen: 1/ je vliegt hoog genoeg om door heel wat verboden zones/vliegvelden te mogen, 2/ er is minder turbulente door het verminderde grondeffect en 3/ veiligheid. In het zeldzame geval dat de motor er de brui aan geeft, heb je tijd genoeg voor en plan B.